در سبک اکلکتیک قاعده خاصی وجود ندارد و تنها معیاری که در نظر گرفته می‌شود، هماهنگی و سازگاری عناصر به کار رفته در محیط است. مهم‌ترین ویژگی این سبک، دور بودن از فضای خسته‌کننده و محدود است، چراکه دیگر قرار نیست به دلیل علاقه و پایبندی به یک سبک خاص، برخی اجزای ناسازگار با سلیقه خود را تحمل کنید.
با وجود آنکه پیاده سازی سبک اکلکتیک کار چندان مشکلی به نظر نمی‌رسد، اما در واقع اجرای آن نیازمند آگاهی از سبک‌های متفاوت و اصول طراحی یعنی رنگ، جنس، حجم و شکل است، در غیر این صورت آنچه پدید می‌آید، یک طرح در هم و نامنظم است که عناصر آن با یکدیگر تضاد دارند.

مشخصه‌های یک دکوراسیون به سبک اکلکتیک
ترکیب ملایم سبک‌ها و طرح‌های دوره‌های مختلف
رنگ پس‌زمینه خنثی
استفاده غیرمنتظره از اشیا
در عین حال که هر چیز در جای خود قرار دارد، ممکن است در هم ریخته به نظر رسد
ترکیب آسان وسایل قدیمی و جدید
وجود تضاد در رنگ و شکل‌ها
وجود لوازم دست‌ساز و یا اقلامی با ارزش احساسی زیاد

راز و رمزهای سبک اکلکتیک
کسی که به سبک اکلکتیک علاقه دارد، به یک طراحی ثابت پایبند نخواهد ماند، بلکه به جای آن، براساس چیزی که احساس می‌کند بهترین گزینه ها را از میان چند سبک متفاوت برای تزئین محیط پیرامون خود انتخاب می‌کند. سبک اکلکتیک را می‌توان به اجزای زیر تقسیم کرد:
دکوراسیونی به سبک اکلکتیک

طرح را در نظر بگیرید:
دکوراسیون به سبک اکلکتیک تلفیقی و کاملاً بی‌قانون است و شما می‌توانید رنگ‌ها، بافت‌ها و الگوهای مختلف را به هم نزدیک کنید. با این حال، در مورد طرح موضوع کمی پیچیده‌تر است. طرح یکی از مهم‌ترین موارد در یک اتاق است، برای مثال طرح یک مبلمان بیش از رنگ یا جنس پارچه، احساس راحتی را به اتاق شما القا می‌کند؛ بنابراین پیش از خرید وسایل برای چنین فضایی بهتر است تکلیف خود را با طرحی که قرار است اجرا شود، مشخص کنید.

نقطه کانونی در سبک اکلکتیک
نقطه کانونی را فراموش نکنید:
اگرچه نقطه کانونی اغلب در دکوراسیون‌های کلاسیک و رسمی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما نباید در سبک اکلکتیک فراموش شود به این دلیل که این سبک، ترکیبی از سبک های متنوع است. شومینه، یک تابلو نقاشی، پنجره و یا حتی تلویزیون هر یک می‌توانند نقطه کانونی فضای شما باشند. در مجموع وجود این نقطه موجب می‌شود تا دکوراسیون به سبک اکلکتیک بی‌نظم و قاعده به نظر نرسد.

به فایده و سودمندی فکر کنید:
هدف از اجرای سبک اکلکتیک، رها شدن از ساختارهای بی‌استفاده است، پس هنگامی که به چینش، رنگ، جنس و ترکیب عناصر مختلف فکر می‌کنید، فراموش نکنید که قرار است در این فضا زندگی کنید. پس هر یک از اجزا نظیر مبلمان، صندلی، کتابخانه، سبدها، قفسه‌ها و میزهای کوچک و بزرگ باید در کاربردی ترین شکل ممکن برای شما باشند.

استفاده از رنگ های مرتبط در دکوراسیون به سبک اکلکتیک
رنگ‌ها را محدود کنید:
رنگ‌ها در این سبک می‌توانند متفاوت باشند، اما بهتر است با چند رنگ خاص کنار بیایید تا بتوانید تمام عناصر را با هم هماهنگ کنید. برای مثال در یک اتاق قرمز و طلایی، از رنگ‌های کرم و قهوه‌ای برای زمینه استفاده کنید تا به دلیل نزدیکی این رنگ‌ها به یکدیگر، هماهنگی اجزای محیط با یکدیگر حفظ شود. همچنین اجازه دهید تا در سراسر خانه یک رنگ مشترک وجود داشته باشد تا نظم و هارمونی ایجاد شده در محیط پایدار بماند.

تعادل و تقارن در سبک اکلکتیک
تمرین تعادل:
تعادل را می‌توان در مقیاس و تقارن ایجاد کرد. خطوط مشابه در وسایل گوناگون باعث ایجاد هماهنگی در دکوراسیون داخلی می‌شود، حتی اگر قطعات مختلف به لحاظ سبک، بافت و جنس با یکدیگر متفاوت باشند. همچنین هم‌اندازه بودن لوازم مشابه هم نظیر قاب‌ها، صندلی‌ها، مبلمان و میزهای عسلی، در ایجاد تعادل مؤثر است.
​​​​​​​
متناقض نباشید:
سبک اکلکتیک یعنی تنوع، اما بهتر است هر اتاق از خانه شما مکمل دیگری باشد. در واقع فارغ از سبک به کار رفته، این تکامل سبب ایجاد یک جریان در سرتاسر خانه شما می‌شود. اگر فضا از یک اتاق به اتاق دیگر به طور ناگهانی تغییر کند خانه شما جلوه‌ای بی‌نظم و از هم گسیخته را به نمایش می‌گذارد.

به سبک‌های جدید فرصت دهید:
هنگامی که شما یک سبک جدید التقاطی را امتحان می‌کنید، ممکن است نتیجه آن را دوست نداشته باشید و به سرعت تصمیم به تغییر آن بگیرید. با این حال توصیه می‌کنیم کمی صبر کنید تا اتاق کامل شود و برای مدتی در آن زندگی کنید. در واقع سبک اکلکتیک همواره قابلیت تکامل دارد و تا زمانی که کامل نشود زیبایی خود را به خوبی نشان نمی‌دهد.